托马斯.哈兹克 Tomasz Hudziec

Wystąpił zaledwie w kilku filmach, ale jego role okazały się jednymi z najlepszych kreacji dziecięco-młodzieżowych w historii polskiej kinematografii. Urodził się 3 grudnia 1965 roku we Wrocławiu. Studiował na Wydziale Lalkarskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (1985-1987). W latach 1987-1988 występował na scenie wrocławskiego Teatru Rozmaitości. Zadebiutował rolą Mikołaja Srebrnego w błyskotliwej ekranizacji Zmór (1978) Emila Zegadłowicza w reżyserii Wojciecha Marczewskiego, przejmującej opowieści o dojrzewaniu – i tym biologicznym, i tym w sferze świadomości. Swoistym przedłużeniem tamtej kreacji była rola Tomka Żukowskiego w Dreszczach (1981) Marczewskiego, pełna dramaturgicznych spięć historia dojrzewania trzynastolatka w czasach szczególnych (podczas obozu młodzieżowego – tuż przed październikiem 1956 roku – bohater przechodzi psychiczną i ideologiczną metamorfozę). Na uwagę zasługuje także główna rola w Nauce latania (1978) Sławomira Idziaka, niekonwencjonalnym spojrzeniu na dziewięciolatka, którego wrażliwość nie zawsze znajduje zrozumienie u dorosłych. Jego kolejne kreacje to już role młodzieńcze: tytułowy kilkunastoletni bohater Zygfryda (1986) Andrzeja Domalika, opartego na opowiadaniu Jarosława Iwaszkiewicza – wrażliwy młody cyrkowiec, którym zafascynował się stary profesor, oraz Ataman – jeden z pierwszoplanowych bohaterów, inspirowanej prozą Stanisława Czycza Nad rzeką, której nie ma (1991) Andrzeja Barańskiego, słodko-gorzkiej wycieczki do „tej naszej młodości”, która w filmie przypadła na – odmalowany nostalgicznie, ale wiarygodnie – początek lat sześćdziesiątych. Ponadto zagrał jeszcze dwie główne role, w krótkometrażowej Ucieczce (1979) Mieczysława Lewandowskiego i telewizyjnym Zeru życia (1987) Rolanda Rowińskiego.