大戟

大戟

共 3580字,需浏览 8分钟

 · 2023-11-09

Euphorbia pekinensis Rupr. in Maxim. Prim. Fl. Amur. 239. 1859; Boiss. Cent. Euphorb. 31. 1860; Forb. & Hemsl. in Journ. Linn. Soc. Bot 26: 416. 1894; Levl. in Bull. Herb. Boiss. 2, 6: 764. 1906; Nakai, Fl. Kor. 2: 184. 1911; Dunn &. Tutcher in Kew Bull. Misc. Inform., add. ser. 10: 232. 1912; T. N. Liou in Contrib. Lab. Bot. Nat. Acad. Peiping 1 (1): 7. 1931; 中国高等植物图鉴2: 624.图2977. 1977; 东北草本植物志6: 42. fig. 16: 5-7. 1977; Ohwi, Fl. Jap. 840. 1978; 湖北植物志2: 289.图1298. 1979; 内蒙古植物志4: 48.图23. 1979; 秦岭植物志1 (3): 159.图133. l98l; 江苏植物志2: 413.图1408. 1982, 云南种子植物名录1: 441. 1984, 北京植物志1: 529.图672. 1984; 河南植物志2: 488.图1404. 1986; 福建植物志3: 225.图 155. 1987; J. S. Ma & C. Y. Wu in Acta Bot. Yunnan. 14 (4): 368, 1992; et in Collect. Bot. 21: 113. 1992. ——E. lasiocaula Boiss. in DC. Prodr. 15 (2): 1266. 1862; Franch. Pl. David. 1: 263. 1884; T. N. Liou in Contrib. Lab. Bot. Nat. Acad. Peiping 1 (1): 7. 1931. ——E. sampsonii Hance in Ann. Sc. Nat. ser. 5, Bot. 5: 240. 1866; Hand-Mazz. Symb. Sin. 7 (2): 229. 1931. ——E. cavaleriei Levl. & Van. in Bull. Herb. Boiss. 2, 6: 762. 1906.——E. labbei Levl. in Fed. Rep Sp. Nov. 12: 537. 1913. ——E. sinensis Jesson &. Turr. in Kew Bull. 1914: 329. 1914, non Safford 1905. ——E. lanceolata T. N Liou in Contrib. Lab. Bot. Nat. Acad. Peiping 1 (1): 5. 1931, non Sprengel 1827 nec Heyne ex Roth 1821 nec Thilippi 1895 nec Larrannaga 1923. ——Tithymalus pekinensi s (Rupr.) Hara in Journ. Jap. Bot. 11 (5): 386. 1935. ——E. barbellata Hurusawa in Journ. Jap. Bot. 16: 5.71. 1940, non G. Engelmann 1858. ——E. imaii Hurusawa in Journ. Jap. Bot. 16: 576. 1940——E. pekinensis Rupr. var. hupehensis Hurusawa in Journ. Fac. Sc. Uinv. Tokyo 3, 6 (6): 641. 1954; 湖北植物志2: 389. 1979&var. attenuata Hurusawa in Journ. Fac. Sc.Univ. Tokyo 3, 6 (6): 641 & 642. 1954. ——T. pekinensis (Rupr) Hara subsp. Lanceolatus (T. N. Liou) Hurusawa&subsp. barbellatus (Hurusawa) Hurusawa in Journ. Fac. Sc. Uinv. Yokyo 3, 6 (6): 256 & 257. 1954.——T. tchenngoi Sojak in Cas. Nar. Muz. Praha, 140 (3-4): 177. 1972. ——E. tchen-ngoi (Sojak) A. Radcliffe-Smith in Kew Bull. 26 (2): 216. 1981. ——E. hurusawae Oudejians in Phytologia 67 (1): 46. 1989. E. hurusawae Oudejians var. imaii (Hurusawa) Oudejians in Phytologia 67 (1): 46. 1989. ——E. jessonii Oudejians, World Cat. Euphorb. Geogr. Distrib. 5. 1990. ——E. pekinensis Rupr. var. sinensis (Hurusawa) Oudejians in Collect. Bot. 21: 187. 1992. ——E. pekinensis Rupr. f. sinensis Hurusawa in Journ. Jap. Bot. 16: 636. 1940.——E. pekinensis Rupr. var. lasiocaula (Boiss.) Oudejians in Collect. Bot. 21: 186. 1992. ——E. pekinensis Rupr. f. denudata (Hurusawa) Oudejians in Collect. Bot. 21: 186. 1992. ——E. imaii Hurusawa f. denudata Hurusawa in Journ. Jap. Bot. 16: 577. 1940. ——E. pekinensis Rupr. var. pseudolucorum (Hurusawa) Oudejians inCollect. Bot 21: 187. 1992. ——Euphorbia lasiocaula Boiss. var. pseudolucorum Hurusawa in Journ. Fac Sci. Unlv. Tokyo Bot. 6 (6): 267. 1954.

多年生草本。根圆柱状,长20-30厘米。直径6-14毫米,分枝或不分枝。茎单生或自基部多分枝,每个分枝上部又4-5分枝,高40-80 (90)厘米,直径3-6 (7)厘米,被柔毛或被少许柔毛或无毛。叶互生,常为椭圆形,少为披针形或披针状椭圆形,变异较大,先端尖或渐尖,基部渐狭或呈楔形或近圆形或近平截,边缘全缘;主脉明显,侧脉羽状,不明显,叶两面无毛或有时叶背具少许柔毛或被较密的柔毛,变化较大且不稳定;总苞叶4-7枚,长椭圆形,先端尖,基部近平截;伞幅4-7,长2-5厘米;苞叶2枚,近圆形,先端具短尖头,基部平截或近平截。花序单生于二歧分枝顶端,无柄;总苞杯状,高约3.5毫米,直径3.5-4.0毫米,边缘4裂,裂片半圆形,边缘具不明显的缘毛;腺体4,半圆形或肾状圆形,淡褐色。雄花多数,伸出总苞之外;雌花1枚,具较长的子房柄,柄长3-5 (6)毫米;子房幼时被较密的瘤状突起;花柱3,分离;柱头2裂。蒴果球状,长约4.5毫米,直径4.0-4.5毫米,被稀疏的瘤状突起,成熟时分裂为3个分果爿;花柱宿存且易脱落。种子长球状,长约2. 5毫米,直径1.5-2.0毫米,暗褐色或微光亮,腹面具浅色条纹;种阜近盾状,无柄。花期5-8月,果期6-9月。

广布于全国(除台湾、云南、西藏和新疆),北方尤为普遍。生于山坡、灌丛、路旁、荒地、草丛、林缘和疏林内。分布于朝鲜和日本。模式标本采自北京附近。

根入药,逐水通便,消肿散结,主治水肿,并有通经之效;亦可作兽药用;有毒,宜慎用。

浏览 6
点赞
评论
收藏
分享

手机扫一扫分享

举报
评论
图片
表情
推荐
点赞
评论
收藏
分享

手机扫一扫分享

举报